- зэблэдзын
- а) (зэбледз) перех. гл. 1. положить что-л. крест-накрест/ Зыгуэрхэр зэпрыууэ, зэблэдзауэ зэтелъхьэн.2. бросить, кинуть что-л. в противоположные стороны/ Зыр зым блэдзын, дзауэ зэблэгъэкIын.Жонглерым, шар цIыкIу зыкъом къищтауэ, псынщIэ дыдэу зэблидзу, дридзейрэ къиубыдыжу джэгурт.б) (зэблэдзащ) неперех. гл. быть положенными крест-накрест (о чем-л. )/ Зэпрууэ, зэблэдзауэ зэтелъын.* Гъэмахуэ каникулхэм деж Албэч къэкIуэжырт, фурашкIэ фIыцIэ лъагэ щхьэрыгъыу, а фурашкIэм и натIэм уадэ зэблэдзаитI хэлъу. Хь. Хь. Хадэ ихьэпIэм бжэ папщIэу Iулъ бжэгъуитI зэблэдзар къеIэтри Мурид мэгушыIэ. Щ. I.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.